W piątek Narodowe Święto Niepodległości. Uroczysta Msza Święta w intencji Ojczyzny połączona ze złożeniem kwiatów przy Pomniku Niepodległości o godzinie 9.00.
O godzinie 8.40 swoje przygotowanie do Mszy Świętej utworami patriotycznymi rozpocznie Orkiestra OSP Iwanowice. Młodzież naszego Zespołu Szkół przedstawi podczas Mszy- program słowno- muzyczny.
Pamiętajmy o wywieszeniu flag z naszymi barwami narodowymi.
1 listopada w Uroczystość Wszystkich Świętych modliliśmy się na cmentarzu parafilanym w Iwanowicach. O godz. 11.00 odbyła się Msza święta, a o godz. 15.00 modlitwa różańcowa z wypominkami za zmarłych.
15 sierpnia w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, jak co roku odbyło sie Parafialne Święto Dziękczynienia za tegoroczne zbiory- Dożynki Parafialne. Msza Święta Dożynkowej przewodniczył Ks. Proboszcz Kan. Paweł Jabłoński. Przybyły delegacje wszystkich sołectw naszej parafi z chlebami i darami dożynkowymi. Rolnicy, ogrodnicy, sadownicy, pszczelarze, piekarze ofiarowali dary tegorocznych plonów, aby ofiarować je Bogu z dziękczynieniem za Jego Błogosławieństwo w tegorocznych plonach. Po Mszy Dożynkowej, jak co roku przed kościołem dzielono się chlebem dożynkowym po to, aby go nikomu nie zabrakło. Korowód i obrzędyDożynkowe poprowadziła Kapela Złote Kłosy. Bóg zapłać wszystkim za obecność ,modlitwę i złożone dary.
Zakończył się IV etap prac remontowo - konserwatorskich przy naszym parafialnym kościele. Poniżej można zobaczyć zdjęcia. Cieszymy sie bardzo, że udaje się kościół z zewnątrz przywracać do jego piękna sprzed wieków. Dla przypomnienia krótka historia w pigułce.
Kościół w Iwanowicach jest bardzo stary. W 1416 roku Jan z Gruszczyc, chorąży sieradzki był już właścicielem Iwanowic. Miał 5 dzieci: czterech synów i córkę. Trzech spośród synów wstąpiło do stanu duchownego. W 1436 roku (nie jest to jednak pewna data) wybudowany zostaje nowy kościół pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej panny i męczenniczki umęczonej za wiarę między 307 – 312 rokiem. Kościół ten sięga dzisiejszych czasów i pełni rolę kościoła parafialnego. Według źródeł historycznych kościół miał być wybudowany przez Bartłomieja Gruszczyńskiego, syna wspomnianego Jana z Gruszczyc. Arcybiskup Jan zaś (brat Bartłomieja) w 1469 roku fundował przy nim prepozyturę i kolegium mansjonarzy (Mansjonarze tworzyli kolegia kapłańskie przy kościołach katedralnych, kolegiackich oraz większych kościołach parafialnych. Do obowiązków ich należało niesienie pomocy plebanom, odprawianie codziennej Mszy św. oraz modłów chórowych o Najświętszej Maryi Pannie lub oficjum o Męce Pańskiej, Trójcy Św. i Eucharystii. Liczba mansjonarzy przy parafii zależała od woli fundatora, który zapewniał im uposażenie. W zamian za to zobowiązani zostawali do odprawiania pewnej liczby mszy świętych w intencji fundatora. Mansjonarze z reguły zajmowali się duszpasterstwem, dlatego też bardzo często utożsamiano ich z wikariuszami). Źródło to również podaje, że właśnie arcybiskup Jan Gruszczyński dokonał ponownego erygowania kościoła w tymże roku, a także każdemu proboszczowi iwanowickiemu po wieczne czasy przeznaczył stellę kanonicką w kolegiacie kaliskiej. Data zbudowania kościoła nie jest więc pewna. Z ustalonych dotychczas dat genealogicznych rodziny Gruszczyńskich wnioskować by można, że fundowali go prawdopodobnie rodzice arcybiskupa Jana i Bartłomieja być może przy pomocy arcybiskupa, który wówczas liczył już 31 lat życia. Nie mógłby natomiast budować go sam Bartłomiej, gdyż w tym czasie był jeszcze kilkunastoletnim chłopcem (w 1453 r. notowany jeszcze jako słuchacz Akademii Krakowskiej). Data wybudowania kościoła mogła też być mylnie przez kogoś podana. Może to był rok 1456, którego cyfra 5 zatarta w ciągu wieków na akcie erekcyjnym lub innym dokumencie, odczytana została jako 3, a wówczas istotnie mógł budować go Bartłomiej, mianowany wówczas podkomorzym sieradzkim. Tak więc nie wiadomo którą z dat wybudowania kościoła uważać za właściwą 1436 czy 1456.
Kościół ten jest murowany, dach pokryty blachą miedzianą, gotycki, orientowany. Szczyty kościoła są rozczłonkowane sterczynami, blendy mają parzyste. Pierwszy raz kościół został rozbudowany w II poł. XVII wieku. Dobudowano wówczas barokową kaplicę św. Barbary.
W połowie XIX w. w 1847 roku, kiedy proboszczem Iwanowickim (1821-1848) był Ks. Antoni Smidowicz do kościoła od frontu dobudowano wieżę w celu zawieszenia w niej dzwonów.
Parafia iwanowicka była bardzo rozległa. W dokumencie z 1865 roku , gdy parafię przejmował nowy administrator ks. Jgnacy Jany do parafii należały wówczas: miasto Iwanowice, Niemiecka Wieś, Folwark Guzdek, Pośrednik, Pustkowie, Daniel, Kolonia Joanka, Księży Borek, wieś Szczytniki, Kobylarka, Popów, Kuczowola, Korzekwin, Wawry, Chojno, Kamienna, Brzozowiec, Główczyn, Romanów, Pamiątków, Sobiesęki A, B i C, Holędry Sobiesęckie, Folwark Helenka, Kolonia Piegonisko Pustkowie, Poręby i Kurzybród.
Od roku 1925 proboszcz Ks. Kan. Leonard Stawicki starał się o rozbudowę świątyni, ponieważ kościół był za mały dla parafii, która wówczas liczyła prawie 7 tys. wiernych. Stało się to możliwe w latach 1928 - 1932. Rozbudowano kościół o prezbiterium, nową zakrystię i kaplicę św. Teresy (ołtarz w tej kaplicy wykonany został w 1936 roku), wtedy także wykonano nowe sklepienie beczkowe cementowe w nowym prezbiterium. W roku 1907 kościół jest już otoczony parakanem. Organy w kościele w 1920 roku były 9 głosowe, potem między 1920-1930 sprowadzono z kościoła w Sobiesękach organy 12 głosowe. Nie ma jednak nigdzie podanej dokładnej daty.
Dawną zakrystię o sklepieniu krzyżowym zamieniono na kaplicę św. Antoniego. Kościół jest jednonawowy o sklepieniu beczkowym drewnianym, ma pięć witraży, trzy drewniane rokokowe ołtarze. Historia jego jest bardzo ciekawa. Jeszcze przed I wojną światową wyglądał wewnątrz zupełnie inaczej niż dzisiaj, między innymi dlatego, że część wystroju kościoła św. Ducha (który rozebrano w 1856 roku) została tutaj przeniesiona. Kościół jest zabytkiem, który potrzebuje konserwacji, aby mógł służyć kolejnym pokoleniom. Z parafii Iwanowice pochodzą i są jej rodakami: Arcybiskup Jan Gruszczyński Prymas Polski (1405- 1473) wielki i zaufany przyjaciel Króla Kazimierza Jagiellończyka, który według Liber Beneficjorum Jana Długosza został w iwanowickim kościele pochowany. W dokumencie z roku 1821 roku w sprawozdaniu wizytacyjnym czytamy: „ Groby są dwa. jeden pod kaplicą św. Barbary, do którego jest wejście z kaplicy, drugi jest ukryty i zasklepiony przed drzwiami zakrystii”. Jest możliwym więc, że w kościele pochowany został Arcybiskup Gruszczyński i Jego Rodzice. W czasie rozbudowy kościoła o prezbiterium sprawą odnalezienia śladów pochówku Abpa Jana interesował się nawet Kard. August Hlond, pisząc w tej sprawie pismo do biskupa włocławskiego, aby przy pracach rozbudowy kościoła i przesunięciu wielkiego ołtarza poinformować go, czy nie natrafiono na ślady pochówku Prymasa Gruszczyńskiego. Welkim Rodakiem Parafii jest Ojciec Augustyn Kordecki (1603- 1673) wieki obrońca Jasnej Góry w czasie potopu Szwedzkiego oraz błogosławiony Franciszek Stryjas (1882 - 1942) zamordowany przez Niemców za nauczanie dzieci religii w czasie II wojny światowej. ` (tekst posiada prawa autorskie)
26 czerwca w Kaplicy w Kuczewoli obchodziliśmy odpust ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Nie zabrakło również życzeń dla Księdza Proboszcza Pawła z okazji zbliżających się imienin. Dziękujemy za zdjęcia! Fot. A.Kmieć
12 czerwca obchodziliśmy uroczystość odpustową ku czci Najświętszej Trójcy w kościele w Kamiennej. Sumie odpustowej przewodniczył i kazanie wygłosił Ks. Kanonik Proboszcz Paweł Jabłoński. Dziękujemy wszystkim za modlitwę i udział w uroczystości, szczególnie strażakom, asyście, służbie liturgicznej, chórowi z Iwanowic, panu Organiście i wszystkim, którzy uświetnili to wydarzenie.
Droga Krzyżowa ulicami Iwanowic. Wróciliśmy do tradycji, ulicami naszej miejscowości przeszliśmy w Drodze Krzyżowej. Od 1996 roku trwa tradycja wspólnej modlitwy podczas DK ulicami Iwanowic. Dziękujemy Strażakom za zabezpieczenie trasy DK oraz Turkom, ministrantom, osobom czytającym rozważania i wszystkim, którzy wspólnie modlili się i uczestniczyli w tegorocznej DK. 
Niedziela Pamowa. W tradycji Kościoła w niedzielę Palmową Kapłan uderza krzyżem w zamknięte drzwi kościoła. Jest to znak, który ma nam powiedzieć, że przez swoją śmierć na krzyżu Chrystus otworzył dla nas bramy Nieba. I u nas w parafii ten zwyczaj jest kultywowany. Podczas liturgii Ks. Proboszcz poświęcił palmy. Po liturgii złożono kwiaty i zapalono znicz pod tablicą upamiętniającą katastrofę prezydenckiego samolotu 10 kwietnia 2010 roku, który leciał na uroczystości do Katynia.
Zblża się czas Wielkiego Postu. Nie zmarnujmy go...
Wybierz coś dla siebie na wielkopostna drogę...
nie zapominaj o modlitwie, Pan Bóg zawsze na ciebie czeka
zrezygnuj z czegoś, co bardzo lubisz, co ci zasłania Pana Boga - przynajmniej w każdy piątek Wielkiego Postu
bądź cierpliwy dla innych
pomódl się za kogoś , kto cię denerwuje, kogo nie lubisz
odmawiaj Koronkę do Bożego Miłosierdzia
Pamiętaj, że Jezus jest zawsze z tobą
nie trać nadziei, gdy jest ci trudno
staraj się w innych widzieć dobro
nie marnuj czasu
pamiętaj: najpierw obowiązek potem przyjemność
na koniec dnia zrób rachunek sumienia
połóż Pismo Święte na biurku i przeczytaj codziennie choć trzy zdania
w piątki uczestnicz w Drodze Krzyżowej
idź na Gorzkie Żale
Obejrzyj film religijny np. Christiada lub inny
podaruj innym dobre słowo, uśmiech
